zondag 24 januari 2016

Buitenleven

De laatste tijd geniet ik meer dan ooit van het buitenleven. Mijn beslissing om alleen nog maar vanuit huis te gaan werken, heeft er toe geleid dat ik 1,5 uur reistijd uitspaar, waarin ik eigenlijk alleen maar autowegen zag. In plaats daarvan kan ik elke dag 1,5 meer in bewegen. Dat kan een wandeling buiten zijn, maar ook een uurtje op de home-trainer, met het uitzicht op mijn tuin. Heerlijk relaxt vind ik dat dat. Ik zie nu meer bewust hoeveel vogels er in onze tuin rondvliegen. Toen het heel hard gevroren had, zag ik de berijpte spinnenwebben in de pergola hangen. Achterin grenst de tuin aan de paardenbak waar de pony's in het zand kunnen rennen, ook als dat in de wei niet mogelijk is. Ze hebben het heerlijk hier met een vrije uitloop en een open stal waardoor ze zelf hun ritme kunnen zoeken. De dieren zorgen er ook voor dat ik vaker buiten kom. Ze vragen aandacht, voeding en arbeid. Zo sta ik regelmatig in de kou om paardenkeutels weg te vegen. Zouden we geen dieren hebben, dan zou ik wellicht niet zomaar op het idee komen om daar in de kou te staan. Kortom: Het buitenleven triggert me wel. Voor Popko is dit altijd een tweede natuur geweest. Hij is zoveel buiten aan het werk, dat ik weleens denk dat hij meer uren buitenshuis doorbrengt dan binnen. Hij heeft dan ook een tomeloze energie.

Vroeger ging het vanzelf. Het was voor ons allebei normaal om hard te werken en huis en tuin in orde te maken. Nu we ouder worden weten we allebei heel goed dat we onze voeding, dienen af te stemmen op op onze leefwijze. En daarom zijn we ook met voedingssupplementen begonnen.
Niet iedereen om ons heen is het daarover eens. We hebben al zolang we samen zijn de beschikking over een eigen moestuin, dus met die groenten zit het wel goed, denk je dan. Maar natuurlijk is er meer dan alleen groente. Ons voedsel bevat lang niet meer zoveel vitale voedingsstoffen als toen onze grootouders jong waren. Dus zoeken we hier en daar naar aanvullingen om FIT te blijven.

Maar buitenleven is ook: tractors in je achtertuin die mest uitrijden en je een halve dag laten genieten van de geur, de strooiwagen als laatste door je straat, als iedereen zijn stoepje al schoon heeft, geen gebruik kunnen maken van glasvezel, omdat het huis van de buren wel erg ver van je vandaan ligt en we eigenlijk ook niet zonder auto kunnen, omdat de dichtstbijzijnde bushalte op 2,4 km afstand is.
Buitenleven is ook je ruiten smerig zien, een half uur nadat je ze hebt schoongemaakt. Geen t.v. via de kabel en dus storing op de schotel als het stormt. En oppas regelen voor de buitendieren als we op vakantie gaan.
Of ik terug kan naar een woonwijk? Op dit moment zeg ik:nee. Laat me hier maar lekker zitten. Ik hou van mijn vrijheid. Ik kan een aria zingen in mijn achtertuin. Ik kan rollen over het gras. Ik kan bloemen plukken en vogels voeren, de zon zien opkomen en ondergaan en ik slaap als een os.              's Nachts is het zo heerlijk en donker en stil dat je de stilte haast kunt horen.. En eenmaal ontwaakt heb ik een prachtig uitzicht over de akkers. Laat ons maar lekker vitaal blijven. we zijn voorlopig nog niet van plan om te verhuizen....