woensdag 27 april 2016

Wie is de "koning"?

Maandag was mijn lief jarig. Twee dagen eerder dan Willem Alexander. Hij werd 58 jaar, wat grappig is omdat hij ook in 1958 geboren is...
Voor het eerst sinds jaren, heeft het op zijn geboortedag geregend. Al jaren vertellen we iedereen dat het rond 25 april ALTIJD goed weer is. Want we kunnen ALTIJD buiten zitten en barbequeen op zijn verjaardag.... We hebben dat iets te hard heb geroepen. Want eind april zal het geen tuinweer zijn en hoewel we wel zon hebben gezien, was het fijn dat we de jas buiten konden aanhouden. We hebben deze verjaardag gevierd met mensen om ons heen die passen in onze wereld. Dat zijn niet alleen familieleden maar ook collega's met wie we werken en mensen waar we zorg voor dragen en die een beetje familie zijn geworden. Zoals de bewoners van het huis in een dorp voor mensen met een verstandelijke beperking, waar mijn man al meer dan 35 jaar begeleider is.. Zo neem je in je leven diverse rollen in: zoon, vader, echtgenoot, (bege)leider, collega...maar zijn we ook niet allemaal 'koningen en koninginnen?'

Vandaag is het koningsdag. Koud, drassig, winderig en het is vandaag toevallig ook de verjaardag van Willem Alexander en deze Willem is toevallig geboren als een prins. Door dat toeval is hij automatisch koning geworden en heeft hij een belangrijke functie in ons vaderland gekregen. Hij mag iets vertegenwoordigen wat we eigenlijk allemaal zijn: Koning. Of Koningin als je je daar beter bij voelt. Koningsdag is goedbeschouwd een dag waarop we ons mogen realiseren dat we allemaal baas zijn in ons eigen individuele land. En dat we zelf de regie over ons eigen leven mogen nemen: lees: dat we zelf mogen REGEREN.

Vandaag vraag ik me weer af hoe ik mijn eigen leven wil inrichten. Waar en hoe kan ik regeren over mijn eigen innerlijke volkje? Ik vertegenwoordig mijn wereldburgerschap, maar ik vertegenwoordig zeker ook de koning(in) in mezelf die graag bepaalt hoe mijn leven eruit ziet. Dat zelf regeren over je eigen leven anno 2016 steeds lastiger wordt, is duidelijk. We kunnen al bijna niet meer kiezen. Er staan, ook in Nederland, sancties op bijv. verzuim. Kinderen 'moeten' in dit land naar school en wij 'moeten' ons allemaal verzekeren tegen ziekte. We 'moeten' een ID kaart hebben en een DigiD, en er wordt vanuit gegaan dat ook ouderen, zonder internet, computer of wifi, alles digitaal communiceren.  Wanneer we kinderen niet willen inenten, wanneer we niet mee willen doen aan een bevolkingsonderzoek, wanneer we andere huisarts willen...dan moeten we dat zelf aangeven. We hebben een mond, een stem, als we iets NIET willen moeten we die opendoen,  anders wordt er al snel van uitgegaan dat we 'akkoord' zijn.

In de christelijke samenleving, waarop onze maatschappij nog steeds gebaseerd is, is het nog vaak 'de Heer' die regeert. We geven de regie uit handen aan een kracht of macht die groter is dan onszelf. Ik weet dat ik mij nu op glad ijs begeef, maar... doen we onszelf daarmee niet tekort?
Liever zie ik 'een Heer', 'een Koning', 'een Vader' als voorbeelden van wie wij zelf ook kunnen zijn! Iemand die ons weet te raken en te inspireren, iemand die ons doet beseffen dat we mogen en kunnen regeren en dat we dus zelf de regie in eigen hand hebben. Iemand die ons laat zien dat er normen en waarden zijn waarmee we de samenleving leefbaar kunnen houden. En zo wil ik ook kijken naar 'koningsdag'.

Koningsdag is voor mij een dag van en door het 'volk'', lees jou en mij. Een dag die we zelf mogen regisseren, waarop  we niets hoeven en waarin we elkaar kunnen stimuleren, inspireren en motiveren om de menselijke waarden en ethiek hoog te houden.Respect hoort daar voor mij bij. Maar dan ook respect voor jezelf! Respect heeft namelijk totaal geen waarde meer wanneer je dat respect alleen aan anderen (weg) geeft. Respect verliest kracht, als je het jezelf niet gunt. Je bent dan niet meer geloofwaardig in je gun-factor naar anderen....

Durf jij vandaag ook koning te zijn?