Na een maand pauze pak ik het bloggen weer vast. Juli was een geweldige maand, om veel af te ronden. Augustus is de maand waarin ik mij ga voorbereiden op het nieuwe seizoen en daarbij mijn rol als business en lifestyle-coach.
Vanmorgen las ik een stukje tekst die me weer confronteerde met mijn eigen "goede bedoelingen" als coach.
Hoe vaak heb ik niet op het punt gestaan om in te grijpen als ik een ander in dezelfde valkuil zag stappen als ikzelf?
Hoe vaak jeuken mijn handen niet om het over te nemen of op te lossen voor die ander?
Wat baalde ik in het verleden, als ik achteraf ontdekte dat ik iets op een andere, betere manier had kunnen doen?
Wat wil ik graag iedereen behoeden voor dezelfde fouten!
En toch....ik kan het uiteindelijk niet voorkomen. Ik kan enkel uitleg geven en waarschuwen.
Waarschuwen om niet te wachten tot het laatste moment, met de voorbereiding van je werk en niet te veel te verslappen.
Waarschuwen om niet te enthousiast te zijn en iedereen te willen overtuigen.
Waarschuwen om niet te veel zijwegen in te slaan die je van je focus afhouden.
Uitleggen waarom is daarbij wel belangrijker geworden! Net als in de opvoeding van kinderen die alles willen snappen en niet klakkeloos willen overnemen, zo laten veel collega's zich liever niet de les lezen. Duplicatie is eigenlijk "iets 'gedeeltelijk' klakkeloos" overnemen! En gelukkig denken de teamleden met wie wij samenwerken zelf ook nog na..
Uitleggen kan helpen, maar niet voorkomen dat iemand een maand omzet mist en weer opnieuw kan beginnen.
Uitleggen kan helpen, maar niet voorkomen dat iemand door google anders wordt neergezet dan voor mij wenselijk is.
Uitleggen kan helpen maar niet voorkomen dat iemand een andere keuze maakt dan dat ik graag zou willen.
Coachen heeft alles te maken met je steil van opvoeden. Wanneer grijp je in en wanneer laat je iemand zijn hoofd stoten? Als waarschuwen en uitleggen niet meer werkt! Want wat dan mist er iets heel wezenlijks: ERVARING!!!
De impact van de eigen ervaring wordt nog vaak onderschat. Voor een groot deel, misschien wel het belangrijkste deel, leren we uit eigen ervaring! Ervaren doe je met je hele systeem: Je denken, voelen, lichaam, intuïtie. Krijg je het ergens benauwd van? Of juist kippenvel? Krijg je energie van je actie of voel je de energie uit je weg glijden? Door ervaringen weten we en leren we ook wat we NIET meer moeten doen, en NIET meer moeten zeggen, NIET meer moeten denken.
Een goede coach biedt naar mijn idee daarom ook "ervaringsmomenten' aan.
Hoe voelt hem om voor een groep te staan en je verhaal te doen?
Hoe voelt het om je verhaal te delen met anderen en daar feedback op te krijgen?
Hoe voelt het om zelf een gesprek te doen en dan met je mond vol tanden te staan?
Hoe voelt het als iemand niet meegaat in jouw droom? Jouw droom niet ziet?
Het evalueren van de ervaring hoort er dan natuurlijk ook bij.
Niet: "Zie je nou wel! Ik had je toch gewaarschuwd!"
Maar: "Wat heb je nu geleerd?" en "Begrijp je nu waarom iets niet werkt?"
Als je het gevoel hebt dat je nog ervaring mist, kijk dan waar je die ervaring op kan doen en wie jou erbij kan helpen.
En als ik dat ben, weet dan dat ik je "soms" laar struikelen, maar ook weer zal helpen om op te e staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten