Ik weet nog goed hoezeer het mij bezighield: de zorg voor
onze kinderen terwijl we beide werkten.
Bij de eerste lukte het nog wel. Mijn man nam ouderschapsverlof op en paste één dag op ons zoontje. De andere twee dagen dat ik werkte bracht ik ons zoontje in de draagzak op de fiets naar het kinderdagverblijf. Toen de tweede op komst was, was het ouderschapsverlof op. Ik overwoog om met werken te stoppen. Maar het liep anders. Onze tweede werd te vroeg geboren en maar 3,5 maand oud. Na haar overlijden viel het moederschap mij extra zwaar. Ik ging ipv drie dagen twee dagen werken maar mijn taakomschrijving bleef hetzelfde. De werkgever paste mijn taken niet bij aan. Ik forceerde mezelf om het allemaal te blijven combineren. We verhuisden omdat mijn man te ver van zijn werk woonde, en ik zat daardoor langer in de auto. Laat ik eens schetsen hoe mijn dag er toen uit zag: Om 7 uur bracht ik mijn zoontje naar het dagverblijf, werkte na een uur autorijden, van 8 tot 5 om hem om 6 uur als laatste kindje weer op te halen. Ik wilde hem om 7 uur in bed hebben, dus had een uur om hem mee naar huis te nemen, met hem te knuffelen, gezonde voeding te geven en een verhaaltje voor te lezen. Daarna begon ik alweer aan de voorbereiding van het eten voor de dag erna, want anders kon ik het ritme niet vasthouden..
Ik voelde me er niet goed bij. Ik wilde niet van de juffrouw van het dagverblijf horen dat de eerste melktand eruit was of dat hij voor het eerst kon koprollen.
Toen ons derde kind, een dochter, geboren werd en ons zoontje bijna schoolrijp was, besloot ik uiteindelijk toch mijn baan op te zeggen om voor mezelf te gaan beginnen. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gekregen. Als ik naar ons gezin kijk denk ik vaak: die stabiliteit is goed geweest. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor onze relatie. We konden nu “onszelf” in de agenda zetten. Ik ben inmiddels 20 jaar "thuiswerker".
Bij de eerste lukte het nog wel. Mijn man nam ouderschapsverlof op en paste één dag op ons zoontje. De andere twee dagen dat ik werkte bracht ik ons zoontje in de draagzak op de fiets naar het kinderdagverblijf. Toen de tweede op komst was, was het ouderschapsverlof op. Ik overwoog om met werken te stoppen. Maar het liep anders. Onze tweede werd te vroeg geboren en maar 3,5 maand oud. Na haar overlijden viel het moederschap mij extra zwaar. Ik ging ipv drie dagen twee dagen werken maar mijn taakomschrijving bleef hetzelfde. De werkgever paste mijn taken niet bij aan. Ik forceerde mezelf om het allemaal te blijven combineren. We verhuisden omdat mijn man te ver van zijn werk woonde, en ik zat daardoor langer in de auto. Laat ik eens schetsen hoe mijn dag er toen uit zag: Om 7 uur bracht ik mijn zoontje naar het dagverblijf, werkte na een uur autorijden, van 8 tot 5 om hem om 6 uur als laatste kindje weer op te halen. Ik wilde hem om 7 uur in bed hebben, dus had een uur om hem mee naar huis te nemen, met hem te knuffelen, gezonde voeding te geven en een verhaaltje voor te lezen. Daarna begon ik alweer aan de voorbereiding van het eten voor de dag erna, want anders kon ik het ritme niet vasthouden..
Ik voelde me er niet goed bij. Ik wilde niet van de juffrouw van het dagverblijf horen dat de eerste melktand eruit was of dat hij voor het eerst kon koprollen.
Toen ons derde kind, een dochter, geboren werd en ons zoontje bijna schoolrijp was, besloot ik uiteindelijk toch mijn baan op te zeggen om voor mezelf te gaan beginnen. Een keuze waar ik nooit spijt van heb gekregen. Als ik naar ons gezin kijk denk ik vaak: die stabiliteit is goed geweest. Niet alleen voor de kinderen, maar ook voor onze relatie. We konden nu “onszelf” in de agenda zetten. Ik ben inmiddels 20 jaar "thuiswerker".
De ontdekking van #homebusiness
als mogelijkheid voor moeders om thuis te kunnen werken heb ik pas later
ontdekt. Nu denk ik vaak: had ik dat maar eerder ontdekt, dan was ik er
eerder mee gestart. Ik krijg nu de kans om in mijn eigen tijd iets op te
bouwen.
Hoe dat werkt? Je hoeft eigenlijk niets te investeren,
alleen tijd. Je leert eerst zelf goede producten kennen en daarna leer je
hoe je een distributie kanaal voor "eigen" gebruik in je omgeving
kunt realiseren. Zo ontstaat omzet. Voor die omzet word je beloond door het
bedrijf dat deze producten in de markt zet en waarmee je samenwerkt. Zij geven
geen geld uit aan dure reclame, maar zetten jou in als netwerker. Daarna ga je
op zoek naar businesspartners die hetzelfde willen gaan doen als jou. Je coacht
ze naar hun eigen doelen. En zo ontstaat een team van samenwerkende
businesspartners.. Alle omzet die jij realiseert door goede coaching van je
teamgenoten, telt mee voor je eigen omzet en daar wordt je eerlijk voor beloond. Maar
alleen als je zelf elke maand je vaste target haalt. Zo blijft je aktief geprikkeld
om elkaar te helpen.
Ik ben nog steeds moeder, maar ook mantelzorger voor mijn moeder, en wellicht word ik nog eens oma. Het dilemma: werken en familie heb ik niet meer. Ik plan mijn agenda zoals ik dat wil.
Voor jonge moeders met kinderen kan het opzetten van een eigen business vanuit huis, een perfecte oplossing zijn.
Je kunt 's avonds werken, of binnen de schooltijden. Je bouwt bovendien geleidelijk aan een mooi inkomen op dat op den duur steeds makkelijker gaat.
Gisteren had ik onze dochter aan de telefoon die trots vertelde over haar vorderingen in haar studie aan de universiteit. Onze zoon is alweer 5 jaar vast aan het werk bij een baas. Mijn moeder is 84 en merkt dat de kwaliteit van leven achteruit gaat. Ik kan er voor iedereen zijn! Ik hoef geen vrije dag aan te vragen bij een baas als ik vind dat mijn rol vandaag een verzorgende rol is. Mijn man en ik zijn heel tevreden als we terugkijken op de afgelopen 20 jaar. Het had ook anders kunnen lopen.
Moederschap wint het bij mij nog steeds van (verplicht) werk. Ik werk met liefde en geniet er volop van!
Ik ben nog steeds moeder, maar ook mantelzorger voor mijn moeder, en wellicht word ik nog eens oma. Het dilemma: werken en familie heb ik niet meer. Ik plan mijn agenda zoals ik dat wil.
Voor jonge moeders met kinderen kan het opzetten van een eigen business vanuit huis, een perfecte oplossing zijn.
Je kunt 's avonds werken, of binnen de schooltijden. Je bouwt bovendien geleidelijk aan een mooi inkomen op dat op den duur steeds makkelijker gaat.
Gisteren had ik onze dochter aan de telefoon die trots vertelde over haar vorderingen in haar studie aan de universiteit. Onze zoon is alweer 5 jaar vast aan het werk bij een baas. Mijn moeder is 84 en merkt dat de kwaliteit van leven achteruit gaat. Ik kan er voor iedereen zijn! Ik hoef geen vrije dag aan te vragen bij een baas als ik vind dat mijn rol vandaag een verzorgende rol is. Mijn man en ik zijn heel tevreden als we terugkijken op de afgelopen 20 jaar. Het had ook anders kunnen lopen.
Moederschap wint het bij mij nog steeds van (verplicht) werk. Ik werk met liefde en geniet er volop van!
Foto: Toen ze nog naar de lagere school ging. Heerlijk na schooltijd op de trampoline.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten