Ik heb meer dan 12 jaar van Floris gehouden en voor hem gezorgd.
Toen hij er niet meer was dacht ik echt dat ik een streep trok.
Maar wat kan het anders lopen! Vanaf het eerste moment dat ik je zag, werkelijk zag dan en niet op de foto, voelde ik dat mijn hart een sprongetje maakte.
Ken je dat gevoel? Het is niet tegen te houden. Het gebeurt gewoon.
.
Later volgden er kriebels in mijn buik
Ik zag je en ik kreeg tranen in mijn ogen!
Toen ik afscheid nam wist ik dat ik je opnieuw zou gaan ontmoeten.
Jij was er nog niet klaar voor om mee te gaan. Je woonde nog bij je moeder, en hoewel ze steeds minder rnaar je omkeek, wilde jij toch graag in haar buurt zijn.
Je zou kunnen zeggen dat onze liefde vooral van één kant kwam...en dan van mij..
Nadat ik mijn liefde aan jou had verklaard, en jou had verteld dat ik met jou samen in hetzelfde huis wilde wonen, veranderde er toch iets. Ik ging vaker naar je toe, ik toonde mijn genegenheid en ik omhelsde je veelvuldig. Jij liet het allemaal toe. Ik zag je genieten en groeien. Vooral dat.
Inmiddels weet ik zeker dat ik tot over mijn oren verliefd ben en daarom heb ik jouw bed vast opgemaakt.
Want, hoe graag ik je ook knuffel, aai of vasthou...je kunt niet bij mij in bed slapen...
Onze bedden zullen gescheiden zijn, maar ik zal je graag op schoot nemen, als ik 's avonds voor het slapen gaan nog even op de bank hang.
Die liefde. die blijft niet eenzijdig. Ik geloof dat die wederkerig kan worden.
We gaan niet vechten om jouw aandacht, maar ik weet nu al dat iedereen uit ons gezin van je zal houden.
Lieve Frodo, nog 4 nachten... dan kom je bij ons wonen. Je bent een kleine blonde pup, een ondeugende reu, een jonge actieve retriever. Je woont nu nog bij Gijs, maar aan het eind van de week gaan wij jou adopteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten