Dan is het Driekoningen! Traditiegetrouw ruimen we de kerstboom pas op na Driekoningen, dus hij staat er nog...
Vroeger, bij ons thuis, bakten we op Driekoningen een taart en verstopten er een boon in. Bij het aansnijden van de taart had er één iemand geluk! Degene die de boon vond in zijn taart was de hele dag koning en mocht dan o.a. kiezen wat hij/zij wilde eten.
Die koek van toen is op. Maar de boom staat er nog en vanavond sluit ik een periode van kersttradities af.
Vandaag, overdag ga ik eerst helpen bij Guido en Ingeborg die gisteren zijn verhuisd naar Roden en daar morgen ook willen gaan slapen. Op de zevende dag van het nieuwe jaar..Weet je dat 2018 betekent: God zegene dit huis? Wat een mooie gedachte. Want 7 januari is ook bijzonder voor mij.
De dag dat ik wist dat ik zwanger was van hem, exact 26 jaar geleden, was op 7 januari 12.00.
Op diezelfde dag morgen is het ook exact 26 jaar geleden dat mijn vader, Henk Norp, overleed ook op 7 januari.
Een uur erna, op dezelfde dag...
Het is dus dit weekend 25 jaar + 9 maanden dat mijn zoon en ik verbonden zijn en het lijntje wordt symbolisch weer verbroken, door hem "los" te laten op de sterfdag van zijn opa, die hij overigens nooit heeft leren kennen.
Ik blijf me verwonderen over dit soot magie. Bij mij vallen data heel vaak samen en dat geeft ze een diepere betekenis. Vooral omdat het niet 'gepland' is...Het vertelt mij dat mijn vader nog steeds deel uitmaakt van ons leven en het leven van zijn eerste en enige kleinzoon die hij bij leven nooit heeft gekend.
Een bijzonder weekend dus.
En daarna de magie van 14 januari. Een week later.
14 januari
Leven in de MAGIE!
Al bijna 25 jaar hebben we deze ballon in huis.
Tegenwoordig hangt hij aan de spiegel in onze slaapkamer.
Vaak valt hij niet eens meer op. Vanmorgen wel!
We beseften het allebei tegelijk: Het is vandaag de sterfdag van *Anouk!! ('94)
In oktober 1993 is deze ballon gekocht in het AMC in Amsterdam. Anouk werd 11 weken te vroeg geboren.
Eenmaal, kort voor haar vertrek naar het streekziekenhuis in Hardenberg, heb ik de ballon nog een keer opgeblazen, met mijn eigen adem.
Daarna nooit meer. Mijn adem zit er dus in gevangen. En hij is nog steeds VOL!
Voor ons is dit MAGISCH! Anouk liet ook vanmorgen weer zien dat ze er nog steeds is.
Met koude rillingen over mijn lijf besef hoe mooi haar taak is geweest:
Liefde brengen op aarde, in ons leven, in ons gezin.
Vandaag, overdag ga ik eerst helpen bij Guido en Ingeborg die gisteren zijn verhuisd naar Roden en daar morgen ook willen gaan slapen. Op de zevende dag van het nieuwe jaar..Weet je dat 2018 betekent: God zegene dit huis? Wat een mooie gedachte. Want 7 januari is ook bijzonder voor mij.
De dag dat ik wist dat ik zwanger was van hem, exact 26 jaar geleden, was op 7 januari 12.00.
Op diezelfde dag morgen is het ook exact 26 jaar geleden dat mijn vader, Henk Norp, overleed ook op 7 januari.
Een uur erna, op dezelfde dag...
Het is dus dit weekend 25 jaar + 9 maanden dat mijn zoon en ik verbonden zijn en het lijntje wordt symbolisch weer verbroken, door hem "los" te laten op de sterfdag van zijn opa, die hij overigens nooit heeft leren kennen.
Ik blijf me verwonderen over dit soot magie. Bij mij vallen data heel vaak samen en dat geeft ze een diepere betekenis. Vooral omdat het niet 'gepland' is...Het vertelt mij dat mijn vader nog steeds deel uitmaakt van ons leven en het leven van zijn eerste en enige kleinzoon die hij bij leven nooit heeft gekend.
Een bijzonder weekend dus.
En daarna de magie van 14 januari. Een week later.
14 januari
Leven in de MAGIE!
Al bijna 25 jaar hebben we deze ballon in huis.
Tegenwoordig hangt hij aan de spiegel in onze slaapkamer.
Vaak valt hij niet eens meer op. Vanmorgen wel!
We beseften het allebei tegelijk: Het is vandaag de sterfdag van *Anouk!! ('94)
In oktober 1993 is deze ballon gekocht in het AMC in Amsterdam. Anouk werd 11 weken te vroeg geboren.
Eenmaal, kort voor haar vertrek naar het streekziekenhuis in Hardenberg, heb ik de ballon nog een keer opgeblazen, met mijn eigen adem.
Daarna nooit meer. Mijn adem zit er dus in gevangen. En hij is nog steeds VOL!
Voor ons is dit MAGISCH! Anouk liet ook vanmorgen weer zien dat ze er nog steeds is.
Met koude rillingen over mijn lijf besef hoe mooi haar taak is geweest:
Liefde brengen op aarde, in ons leven, in ons gezin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten