De kaarten met goede wensen komen nog steeds binnen. Goede wensen voor de feestdagen, maar ook goede wensen voor het nieuwe jaar. Sommigen schrijven er een persoonlijk bericht bij, anderen zetten alleen hun naam op de kaart. Ik weet niet hoe jullie erover denken, maar ik vind al die post altijd erg leuk. Ik heb niet zoveel met digitale groeten via mail, hoewel een leuke digitale kaart op Facebook met mijn 600 vrienden wel nuttig kan zijn. Nee, mijn directe vrienden en mijn familieleden wil ik toch wel graag een persoonlijke kaart met de post sturen. Meestal zet ik er een slogan in, soms een gedichtje. Ik gebruik de kerstdagen om even na te denken wie mijn naasten zijn en wie ik graag het beste toewens. Elk jaar zijn daar wel mensen bij, die misschien niet op een kerstkaart zitten te wachten, Mensen die iemand hebben verloren, of die het op een andere manier heel moeilijk hebben gehad. Dan schrijf ik wel eens wat andere woorden dan "gelukkig nieuwjaar". Ik wens ze dan toe dat ze deze dagen omringt mogen zijn door mensen die om hun geven, en ik dat ze door hun warmte en liefde deze dagen door mogen komen..In 1993 was het voor ons ook een hele bijzondere periode rond kerst. Anouk kwam op kerstavond thuis, nadat ze vanaf haar geboorte op 3 oktober alleen maar in ziekenhuizen had gelegen. Ik heb toen haar kleinste knuffeltjes in onze kerstboom gehangen, en daarna deed ik dat elk jaar. Ze sliep kerstavond voor het eerst in haar eigen wiegje, en was ons "kerstkindje". Voor ons zal eerste kerstdag daarom altijd een dag zijn, met een randje, zowel een liefdevol randje alseen randje vol weemoed. Want op oudejaarsavond ging ze terug naar het ziekenhuis om daarna niet meer terug te keren naar huis.
Ik heb het dit jaar zo druk gehad, dat ik pas gisteren mijn kaarten op de bus heb gedaan. Ik had ze wel voor de kerst gekocht, maar het afscheid van het werk, het nalopen van de teksten op de nieuwe website en het bijwerken van de administratie, stonden ook op de agenda voor de kerstdagen. Na de boodschappen, het koken en de huishoudelijke taken, bleef er niet veel tijd over voor het schrijven van kaarten. Ondertussen heb ik wel vast de buren verrast met een vilten kerstbal voor in de boom. Ik vond ze op de website van Forever met leuke cadeaukaartjes erbij.
Op tweede kerstdag, 's morgens, heb ik uiteindelijk mijn kaartjes geschreven. Dat viel nog niet mee, omdat niet iedereen even trouw blijkt te zijn, in het doorgeven van adreswijzigingen. Voordeel is wel, dat ik mijn adreslijst nu weer helemaal up to date heb. Ik weet weer waar iedereen woont, ik ken zelfs de namen weer van alle baby'tjes die geboren zijn in het afgelopen jaar, want de geboortekaartjes van Ruben, Sara, Yonne en Hannah heb ik bewaard en ik kan ze allemaal weer bij naam noemen! Al die baby'tjes, al die kindjes, die net als onze Anouk in 1993, een naam gekregen hebben en deze naam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten